Janusz Dylewski

Wychowany w rodzinie kolejarskiej, literacką karierę rozpoczął w 1975 roku, gdy debiutował na łamach czasopisma młodzieżowego „Płomyk”. Jego dalszy rozwój artystyczny związany był z nauką w Wyższym Seminarium Duchownym w Płocku, gdzie w latach 1982–1983 publikował swoje utwory w periodyku „Sursum Corda”. Po dłuższej przerwie, w 2008 roku, jego wiersze ponownie ukazały się w „Głosie Mławy”.

W ciągu swojej kariery Dylewski był autorem wielu tekstów literackich, które znalazły miejsce w takich publikacjach jak „Znaj”, „Wspólny głosem”, „Przekaźnik”, „Ciechanowskie Zeszyty Literackie” oraz „Ziemia Zawkrzeńska”. Jego twórczość obejmowała ponad pięćdziesiąt antologii i almanachów Związku Twórców Ziemi Zawkrzeńskiej.

Jako członek ZTZZ, przez dwie kadencje pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Rewizyjnej, a poza tym był aktywnym uczestnikiem wielu stowarzyszeń, takich jak Związek Literatów na Mazowszu, gdzie przewodniczył Sądowi Koleżeńskiemu. Dylewski angażował się też w działalność Towarzystwa Krzewienia Kultury Teatralnej oraz Robotniczego Stowarzyszenia Twórców Kultury.

Od 2010 roku Janusz wydał dwa tomiki poezji – „Pierwszy smak” oraz „Zaskoczenie”, a także prowadził „Salon poezji” w podziemiach kościoła w Mławie-Wólce. Obdarzony licznych wyróżnień literackich, brał udział w prestiżowych konkursach, w tym Ogólnopolskim Konkursie Poezji "O Laur Sarbiewskiego" oraz Mazowieckim Konkursie Literackim w Przasnyszu.

Poza działalnością literacką, Dylewski był osobą utalentowaną w dziedzinach sztuki plastycznej, interesował się rzeźbą, malarstwem oraz fotografią. Jego pasją były motocykle, a muzyka country miała istotne znaczenie w jego życiu, uczestniczył w Pikniku Country w Mrągowie. Poświęcał czas również na działalność społeczną, organizując kwestie na wólczańskim cmentarzu i przewodnicząc zarządowi osiedla Wólka.

Posiadał kolekcję pamiątek związanych z kolejnictwem i był gorącym zwolennikiem reaktywacji Mławskiej Kolejki Wąskotorowej. Jego wizyty na wielu wydarzeniach, w galowym mundurze kolejarskim, były symbolem jego pasji i poświęcenia dla kultury lokalnej.

Janusz Dylewski zmarł po długiej i ciężkiej chorobie, a jego pamięć żyje do dziś, szczególnie dla tych, którzy mieli szczęście go znać. Jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu w Mławie-Wólce.