Elżbieta Dołęga-Wrzosek, urodzona 7 września 1930 roku w Mławie, to postać, która odegrała znaczącą rolę jako d działaczka społeczna na Białorusi. Jej aktywność zawodowa i społeczna wiąże się głównie z Baranowiczami, gdzie zaangażowała się w różnorodne projekty mające na celu wspieranie lokalnej społeczności.
Życiorys
Elżbieta Dołęga-Wrzosek urodziła się na Mazowszu, jednak swoje dzieciństwo oraz młodość spędziła w Baranowiczach. To właśnie tam uczęszczała do polskiej szkoły podstawowej im. Marii Konopnickiej, która została zlikwidowana po zakończeniu II wojny światowej.
W roku 1954 podjęła studia lingwistyczne, które obejmowały zarówno germanistykę, jak i romanistykę, w Wyższej Szkole Języków Obcych w Mińsku. Po kilku latach, w latach 60., powróciła do Baranowicz, gdzie znalazła pracę jako nauczycielka.
W okresie lat 80. odegrała kluczową rolę jako animatorka polskiego odrodzenia narodowego w mieście oraz rejonie baranowickim. To z jej inicjatywy stworzone zostały fundamenty dla Społecznej Szkoły Polskiej, która po pewnym czasie przyjęła imię Tadeusza Reytana. Właśnie Elżbieta Dołęga-Wrzosek objęła stanowisko dyrektorki tej instytucji edukacyjnej. Na początku zajęcia odbywały się w jej domu, a później również w dworku Rozwadowskich.
Przez długi okres czasu pełniła funkcje kierownicze w miejskich i rejonowych strukturach Związku Polaków na Białorusi. Warto zaznaczyć, że Elżbieta Dołęga-Wrzosek jest córką Teresy Dołęgi-Wrzosek oraz matką Teresy Sieliwończyk.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Leszek Zygner | Wojciech Lipniacki | Ryszard Koronowski | Leon Alter (nauczyciel) | Józef Krudowski | Bogdan Zalewski (historyk) | Kazimierz Smoleński | Wincenty Czerwiński | Ewa Górska | Janusz Grabowski (historyk) | Ludwik JanowskiOceń: Elżbieta Dołęga-Wrzosek