Stanisław Skolimowski

---

Życiorys

Stanisław Skolimowski pochodził z rodziny rzemieślniczej, będąc synem Zygmunta oraz Genowefy z d. Siedlecka. Jego edukacja rozpoczęła się w Szkole Podstawowej nr 4 w Siedlcach, a następnie kontynuował naukę w Szkole Podstawowej nr 5 w Ostrołęce w 1951 roku. W 1952 roku z powodzeniem ukończył Gimnazjum im. S. Leszczyńskiego w Ostrołęce, obecnie znanym jako I LO im. gen. Józefa Bema. Następnie, w dalszym rozwoju artystycznym, studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 1957–1963, kończąc po tym czasie z wyróżnieniem pod okiem profesora Artura Nachta-Samborskiego.

Po zakończeniu studiów, Skolimowski przez dziewięć lat był dekoratorem w sklepach Miejskiego Handlu Detalicznego w Ostrołęce. Jednocześnie dzielił się swoją wiedzą, ucząc rysunku i malarstwa w lokalnym liceum oraz prowadząc osiedlowe ognisko plastyczne. W ciągu swojej kariery artystycznej był aktywnym członkiem Towarzystwa Przyjaciół Ostrołęki oraz Związku Polskich Artystów Plastyków.

Skolimowski eksplorował wiele gatunków malarstwa, w tym pejzaże, martwą naturę, portrety oraz kompozycje ścienne. Stworzył niesamowitą liczbę ponad tysiąca rysunków oraz około 250 obrazów wykonanych w różnych technikach, z inspiracjami sięgającymi nadnarwiańskich krajobrazów oraz historii Ostrołęki i regionu. Aby zintegrować ludzi związanych z kulturą, zainicjował także Kurpiowskie Plenery Malarsko-Literackie, które trwały od 1976 do 2018 roku, kończąc się wystawą poplenerową oraz albumem dokumentującym te wydarzenia.

W wywiadzie udzielonym Barbarze Kalinowskiej, artysta powiedział: „Być malarzem, to znaczy mieć naturę poetycką. Widzieć więcej i czuć więcej.” Od 1963 roku mieszkał w Ostrołęce, gdzie po zakończeniu swojej życiowej drogi spoczął na miejscowym cmentarzu parafialnym. Jego prace są obecnie obecne w zbiorach zarówno muzealnych, jak i prywatnych kolekcjach w Polsce oraz na całym świecie, co potwierdza ich wartość artystyczną.

Skolimowski mawiał: „Nie maluję po to, by żyć. Żyję, dlatego maluję”. W 2018 roku w Muzeum Kultury Kurpiowskiej w Ostrołęce miała miejsce wystawa stała zatytułowana „Stanisław Skolimowski. Nierzeczywiste”, na której zaprezentowano artefakty oraz obrazy wzbogacone ekfrazami autorstwa Karola Samsela.

Nagrody i odznaczenia

Stanisław Skolimowski, w swojej bogatej karierze artystycznej, został uhonorowany licznymi nagrodami oraz odznaczeniami, które podkreślają jego znaczący wkład w kulturę. Wśród nich należy wyróżnić:

• pierwszą nagrodę Związku Polskich Artystów Plastyków za obraz „Pejzaż jesienny” w 1968 roku,
• Brązowy Krzyż Zasługi,
• odznaczenie „Za zasługi dla województwa ostrołęckiego”,
• tytuł „Zasłużony Działacz Kultury”,
• odznaczenie „Za zasługi dla województwa warszawskiego”,
• Honorową Odznakę „Za Zasługi dla Miasta Ostrołęki”.

Te wyróżnienia stanowią dowód na uznanie jego twórczości oraz zaangażowania w życie kulturalne lokalnej społeczności.

Źródło: Słownik biograficzny Kurpiowszczyzny XX wieku.

Wystawy

Stanisław Skolimowski jest znanym artystą, którego twórczość obejmuje wiele indywidualnych i zbiorowych wystaw. Jego prace były prezentowane publiczności na różnych etapach jego kariery, od lat 70. do współczesności.

Indywidualne wystawy, które odbyły się w jego dorobku artystycznym, to:

• 1971 – prezentacja rysunku i malarstwa w Zakładowym Domu Kultury w Ostrołęce,
• 1972 – wystawa malarstwa w redakcji miesięcznika „Życie i Myśl” w Warszawie,
• 1974 – malarstwo w Ośrodku Kultury Polskiej w Londynie,
• 1975 – ekspozycja prac w Muzeum Okręgowym w Ostrołęce,
• 1986 – kolejna wystawa w Muzeum Okręgowym w Ostrołęce,
• 2004–2005 – wystawa malarstwa w Muzeum Kultury Kurpiowskiej w Ostrołęce.

Oprócz indywidualnych projektów, artysta brał również udział w wystawach zbiorowych:

• 1964 – wystawa Młodych w Klubie MPiK w Warszawie,
• 1964–1970 – prezentacje w warszawskim okręgu ZPAP,
• 1968 – Wystawa Młodego Malarstwa w Warszawie,
• 1969 – ekspozycja Gwasz, akwarela, rysunek w Warszawie,
• 1970 – wystawa malarstwa polskiego w Szwecji,
• 1972 – wystawa w Finlandii,
• 1972 – wystawa „Spojrzenie na krajobraz” w Krakowie,
• 1975 – prezentacja w Muzeum Narodowym w Warszawie,
• 1975 – Salon Letni w Warszawie,
• 1976 – VI Festiwal Sztuk Pięknych w Warszawie,
• 1994 – wystawa „Poeci i malarze ostrołęccy” w Muzeum Okręgowym w Ostrołęce,
• 1995 – Wystawa Artystyczna Ostrołęka ’94 w Galerii Ostrołęka,
• 1997 – Środowiskowe Biennale Sztuki Profesjonalnej w Galerii Ostrołęka,
• 1999 – „Od malarstwa do sztuki przestrzennej” w Muzeum Kultury Kurpiowskiej w Ostrołęce,
• 2000–2002 – wystawa „Pejzaż Mazowsza i Podlasia” w Bieżuniu, Opinogórze, Warszawie i Ciechanowcu.

W literaturze również znajdziemy liczne publikacje dotyczące twórczości Stanisława Skolimowskiego. Oto niektóre z nich:

• „Stanisław Skolimowski – malarstwo”, redakcja Barbara Kalinowska, Zenon Kowalczyk, Jadwiga Nowicka, Maria Rochowicz, Sławomir Rochowicz, Alfred Sierzputowski, Hanna Małgorzata Witczak; wybór prac: Barbara Kalinowska, Zenon Kowalczyk, Towarzystwo Przyjaciół Ostrołęki, wydana w Ostrołęce w 2004 roku, ISBN 83-88169-31-9,
• Karol Samsel, „Mistrzowie francuskiej szkoły barbizońskiej: ekfrazy do obrazów Stanisława Skolimowskiego, Jacka Sienickiego i Sławomira Rochowicza”, Muzeum Kultury Kurpiowskiej, Ostrołęka 2019, ISBN 978-83-953620-0-2,
• Czesław Parzych, „Cóż ze sprawami snów się stanie?: o Staszku Skolimowskim”, „Przydroża”, nr 2 (2015), s. 53–57.

---

Oceń: Stanisław Skolimowski

---