Lelewelówka to stary, drewniany budynek z końca XVIII wieku, usytuowany przy ulicy Warszawskiej 44 w Mławie.
Obiekt ten, będący dawnym spichlerzem, stanowi jedyną zachowaną pozostałość zabudowań starościńskich, co czyni go istotnym elementem lokalnego dziedzictwa kulturowego.
Opis
Lelewelówka to interesujący przykład architektury, który w swojej konstrukcji zachwyca użytkowników oraz miłośników historii. Jest to drewniany, wolnostojący dawny spichlerz, który powstał w technice zrębowej. Budowla nie była nieszalowana, przyjmuje formę prostokątną, a całość spoczywa na podmurówce z polnych głazów.
Pod całym budynkiem znajdują się wysokie piwnice. Warto zauważyć, że ich sklepienie jest wykonane z cegły i ma formę kolebkową, co dodaje wnętrzu uroku. Po przekształceniach, wnętrze uzyskało układ trójpasmowy, chociaż pierwotnie mogło mieć jednoprzestrzenną koncepcję.
Podłogi oraz stropy w budynku są drewniane, osadzone na belkach, co wpływa na ciepły i przytulny charakter miejsca. Frontowa elewacja budynku jest trzyosiowa, określona przez trzy okna, natomiast elewacja tylna posiada cztery osie, które dzieli się na trzy okna oraz drzwi wejściowe, umiejscowione w lewej części. Wszystkie okna mają formę dwudzielnych skrzydeł okiennych, a ich konstrukcja wzbogacona jest o płycinowe okiennice.
Drzwi wejściowe wykonane z klepki z ozdobnymi okuciami dodają autentyczności. Z kolei elewacje boczne charakteryzują się brakiem podziałów, co tworzy spójną całość. Cały budynek przykryty jest dachem łamanym, zwanym krakowskim, który pierwotnie, a także obecnie, pokryty jest gontem. W ścianach poddasza umieszczono świetliki, dwa z nich skierowane są na stronę frontową, a jeden zlokalizowany od strony wschodniej, co zapewnia dodatkowe oświetlenie wnętrza.
Historia
„Obiekt został zbudowany pod koniec XVIII wieku, a przed rokiem 1777 pełnił funkcję spichlerza starostwa grodowego. Jest on jedyną, która pozostała po wielu zabudowaniach starościńskich, takich jak folwark Starostwo oraz zamek starościński. W XIX wieku, Lelewelówka zaczyna być wykorzystywana jako miejsce mieszkalne.
Po roku 1876, budynek przeszedł na własność Prota Lelewela, młodszego brata Joachima, co spowodowało, że nazwa Lelewelówka utrwaliła się w świadomości mieszkańców Mławy i przetrwała do dzisiaj.
W latach 1955–1957 przeprowadzono istotne prace restauracyjne. W trakcie tych prac założono izolację poziomą, wymieniono podwaliny oraz część belek ścian, a także zmieniono rozkład wnętrza, eliminując niektóre ścianki działowe. W dokumentach zabytkowych, sporządzonych w latach 1958 i 1966, odnotowano pożar, który miał miejsce w 1958, a po którym dach obiektu pokryto strzechą słomianą. Zalecono jednak, by pokrycie zmienić na gont.
W 1966 roku budynek znajdował się w dobrym stanie, jednakże w roku 1977 doszło do kolejnego pożaru. Po tym wydarzeniu, w 1978 roku zawarto umowę na remont, który zakończono w 1985 roku. W ramach tych prac, wnętrza przystosowano do użytku biurowego i od tego czasu obiekt stał się siedzibą lokalnego oddziału PTTK.
Mimo że część osób wskazuje, że forma nadana podczas odbudowy po pożarze w 1977 roku czyniła go w dużej mierze rekonstrukcją, Lelewelówka pozostaje jednym z najstarszych zachowanych zabytków Mławy.
Od 2004 roku budynek stał się własnością kolejnego właściciela prywatnego.
Przypisy
- Dawny Spichlerz tzw. Lelewelówka | Mława [online], www.mlawa.pl [dostęp 07.12.2022 r.]
- Mława – Drewniany spichlerz „Lelewelówka” (XVIII w.). Atrakcje turystyczne Mławy. Ciekawe miejsca Mławy [online], www.polskaniezwykla.pl [dostęp 07.12.2022 r.]
- Izabela I. Sobierajska, Teresa T. Wyszyńska, Przemieszczanie się centrum Mławy w historii jej rozwoju [PDF], s. 100, DOI: 10.21858/msr.24.05 [dostęp 08.12.2022 r.]
- a b c d e f g h i j Karta zabytku sporządzona w 1987 roku [online], zabytek.pl [dostęp 25.01.2023 r.]
- Karta zabytku sporządzona w 1959 roku [online], zabytek.pl [dostęp 25.01.2023 r.]
- Karta zabytku sporządzona w 1966 roku [online], zabytek.pl [dostęp 25.01.2023 r.]
- Andrzej A. Grochowski, Ryszard R. Juszkiewicz, Lustracja starostwa mławskiego z 1777 r., [w:] Benon B. Dymek i inni red., Źródła historyczne do dziejów Ziemi Mławskiej 1065–1956, Mława-Ciechanów: Stacja Naukowa w Mławie im. prof. Stanisława Herbsta; Archiwum Państwowe M ST. Warszawy – Oddział w Mławie, 1988, s. 42.
- Dominik D. Staszewski, Mława opis historyczny, Warszawa: Fr. Karpiński, 1907, s. 65.
- Józef J. Ostaszewski, Z dziejów mławskiego Mazowsza, Mława: staraniem autora, 1934, s. 227.
- Jerzy J. Wierzbowski, Zabytki architektury powiatu mławskiego, [w:] Jerzy J. Antoniewicz (red.), Studia i materiały do dziejów Ziemi Zawkrzeńskiej tom I, Warszawa: Mazowiecki Ośrodek Badań naukowych, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1971, s. 237.
- Jerzy Z. J. Łoziński, Barbara B. Wolf-Łozińska (red.), [[Katalog Zabytków Sztuki w Polsce]] tom X, zeszyt 9, Mława i okolice, t. X, Warszawa: Polska Akademia Nauk Instytut Sztuki, 1985, s. 16.
- Leszek L. Zygner, Pogranicze legendy i historii, [w:] Jacek J. Dusza (red.), Mława miasto pogranicza, Ciechanów: Drukarz S.C., 2002, s. 22–23.
- Ryszard R. Małowiecki, Rozwój przestrzenny Mławy, [w:] Ryszard R. Juszkiewicz (red.), Ziemia Zawkrzeńska, t. Tom III, Mława: Stacja Naukowa w Mławie im. Stanisława Herbsta, 1996, s. 113.
Pozostałe obiekty w kategorii "Inne obiekty":
Muzeum Ziemi Zawkrzeńskiej w Mławie | Stadion MOSiR-u w Mławie | Ratusz w Mławie | Mławianka Mława | Dom Handlowy w Mławie | Park miejski w Mławie | Hala targowa w MławieOceń: Lelewelówka