Kościół św. Trójcy w Mławie

---

Historia i architektura

Murowany kościół, którego architektura nosi znamiona późnogotyckie, został wzniesiony na obecnej lokalizacji w 1477 roku. Po tragicznym pożarze, który miał miejsce w 1692 roku, obiekt odbudowano w 1717 roku. W latach 1882–1886 przeszedł on gruntowną przebudowę, której efekty często klasyfikuje się jako styl neobarokowy, choć w innych materiałach można spotkać określenia toskańskie czy staro-romańskie. Warto podkreślić, że obecna forma kościoła ukształtowała się stosunkowo niedawno, niecałe sto lat temu.

Na podstawie analizy historycznych materiałów oraz oceny zachowanych fragmentów murów i układu, można stwierdzić, że pierwotny kościół, zbudowany w 1477 roku, był jednonawową konstrukcją z wystającym prezbiterium. Dołączając do tej definicji, jedynie ściana tęczowa dzieląca prezbiterium i nawę główną oraz fragment okna, które obecnie jest witrażem w tylnej części prezbiterium, mogą być uznawane za relikty tej wczesnej budowli.

Wspomniana przebudowa z lat 1882-1886 wprowadziła znaczne zmiany w wyglądzie obiektu: obniżono nawę główną oraz dobudowano dwie nawy boczne, które łączą się z nawą główną arkadami. Arkady te zostały utworzone w ścianach nawy głównej, gdzie dostosowano otwory okienne do nowej wysokości posadzki. Co ciekawe, nawy boczne są dłuższe od nawy głównej o około 2 metry.

Do kościoła dobudowano także nowy fronton, który został ozdobiony dwiema wysokimi wieżami, zakończonymi cebulastymi hełmami. Dodatkowo, od strony prezbiterium powstała zakrystia, nad którą ulokowano skarbiec. Pomimo licznych odbudów i rekonstrukcji, kościół podzielił losy innych budowli miejskich, przeżywając wielokrotne pożary. Ostatnia przebudowa niestety wyeliminowała z niego wiele cennych cech zabytkowych. W efekcie, nowe wieże, choć sprzyjające ówczesnym architektonicznym upodobaniom, nie są organicznie związane z resztą konstrukcji, co nadaje obiektowi cechy zbliżone do stylu budownictwa cerkiewnego.

---

Oceń: Kościół św. Trójcy w Mławie

---